In tegenstelling tot andere systemen biedt 5G een hoge snelheid, een lage latentie, een hoge apparaatdichtheid en een brede dekking over de gelicentieerde bandbreedtes, en dat alles tegelijk.

2G, dat ook bekend staat als General Packet Radio Service (GPRS), is een mobiele datastandaard die in 2000 werd gelanceerd en die digitale mobiele telefonie, SMS en de eerste datadiensten op relatief lage snelheden (enkele 10s kbps) mogelijk maakt.

3G, of Universal Mobile Telecommunications System (UMTS), maakt datasnelheden van 1Mbps mogelijk en is ontwikkeld om in te spelen op het toenemende gebruik van smartphones.

4G, ook wel Long Term Evolution (LTE) genoemd, verhoogde de datasnelheden maar liefst 10 keer ten opzichte van 3G, waardoor comfortabele videostreaming mogelijk werd.

5G is gebaseerd op nieuwe radio- en kernnetwerkinfrastructuur, met snelheden tot 1Gbps voor VR-toepassingen, een lage latency en een hoge dichtheid van geconnecteerde objecten. Het is een robuust alternatief voor vaste lijnen/kabels en werd ontwikkeld door en voor industriële spelers om draadloze verbindingen uit te breiden naar industriële omgevingen, om zo een antwoord te bieden op unieke uitdagingen en opkomende toepassingen mogelijk te maken.

WiFi biedt hoge snelheden/doorvoer, maar biedt een beperkte dekking over een publiek gedeeld spectrum, in tegenstelling tot mobiele netwerken die gebruik maken van gelicentieerde, en dus beschermde, frequentiebanden.